“”Kalbinin peşinden giden neyi keşfeder dayıcığım?” “Kendini.”
Aden suratını astı. “Oysa ben bu yolun sonunda bir hazine keşfedeceğimi düşünmüştüm.”dedi.
Edi şefkatle, “Aden, sen bu evrenin en kıymetli hazinesisin.” dedi.”
Öyle sevdim ki. Aden’le Edi’nin dostluğuna bayıldım. Aden nasıl dayısına dünyaya çocuk gözleriyle bakmayı hatırlatıyor ve gösteriyorsa, Edi de ona farklı düşünmeyi, sorular sormayı, keşfetmeyi öğretiyor.
Edi ve Aden bir tatil günü parka giderlerken konu keşfetmek, oyun oynamak ve hayal kurmaktan açılıyor. Edi, büyüklerin bunları unuttuklarından bahsedince, Aden gerçekte neyin önemli olduğunu hiç unutmayacağını söylüyor. Peki, bu nedir ve bunu nasıl yapabilir?
“O zaman neler yapmayı sevdiğini keşfet ve ne olursa olsun onları yapmaya devam et.” diyor Edi ona.
Sonra da keyifli bir sohbet başlıyor. Çocuklarla sohbet etmeyi sevenler çok iyi bilirler. Her soru ve her cevap öyle değerli ki. Oldukça da doyurucu.
İnanmak, çalışmak, hata yapmak, öğrenmek, doğruyu aramak, bunu kalbimize sormak, kendi doğrumuzu kalbimizde bulmak, kalbimizin sesini dinleyerek yola çıkmak ve bu sesi hiç kaybetmemek üzerine.
Çocuklarla felsefe çalışmaları için harika bir kaynak. Bizim için de güzel bir yol gösterici. Hem neyin gerçekten önemli olduğunu hatırlamak hem de bunu çocuklarımıza anlatabilmek adına.
Kalbindeki Cevap, Canev Tatar’ın kaleminden, Altın Kitaplar’dan.
