“Yıldızlar olmasaydı biz de burada olmazdık. Yıldızlar ölürken tüm canlıların oluşmasını sağlayacak atomları serbest bırakırlar.” Peki, ya sonra? Ünlü Astrofizikçi Hubert Reeves’in dilinden biyoçeşitlilik, orman ve okyanus hikayeleri😊 Ekibiyle birlikte yaptığı gezileri -burada biraz da kurgu giriyor işin içine😉- sorular, cevaplar, açıklamalar eşliğinde, bilimsel verilerle bize aktarıyor😍 Hem de çizgi roman olarak🎉 Oldukça ilgi çekici…
Ömür dediğin… Saniyelerin dakikalara, saatlere, yıllara evrildiği, mevsimden mevsime kavuşan kıymetli anların bütünü. Bir kalp atışı, güneş ışınının tenimize dokunuşu, Ay’ın hâlden hâle girişi, kış için hazırlık, bahara kavuşma, çiçeklerini kokladığımız elma ağacının mis kokulu elmalarla bize sunduğu ziyafet, mercan kayalıklarının su altında inşa ettiği masalsı dünya, yüzyıl bitkisinin yaşama veda etmeden önce tüm ömrünü…
Merhaba🥰 Biz tatlı bir kızla tanıştık. Adı Hilda. Meraklı, ilgili, cesur, araştırmacı, şefkatli ve yardımsever biri. İç içe geçen hikâyelerde, aslında iç içe geçen yaşamlarda yuva, yurt konusu işleniyor bu kitapta. Yazar yaşam alanı, sınırlar, bir arada var olabilme, tarihin tozlu sayfalarında kalmış olan anlaşmazlıkların bugüne tesiri, büyük-güçlü olanın önüne geçilmezliği, kamuoyu algısı, görünme-görünmeme, büyüklük-küçüklük…
Biraz da kurgu dışı💙 Öncelikle ba-yıl-dım. Çeşitliliğe, renk cümbüşüne hayran kaldım. Tam bir görsel şölen. Sanat eseri. Balta girmemiş ormanlarda, dünyanın çook farklı yerlerinde bulunan koruma altındaki bölgelerde yaşayan pekçok vahşi hayvanla karşılaşacaksınız. Bazıları saklanmış olabilir. Dikkatle incelemeniz gerek. Tüyolar een sonda. Hepsini görebilmiş misiniz, kontrol edebilirsiniz. Acaba kaç tanesini tanıyoruz? Ya da nerede yaşadığını…
“Ne görürsün bir ağaca bakınca? Yapraklar, budaklar, dallar mı? Yoksa nefes alıp veren, devinen ve dans eden bir canlı mı?” “Ne Görürsün Bir Ağaca Bakınca?”yı dün sabah okumuştum. Kalbim kocaman oldu. Öğleden sonra mültecilik ve savaş konulu kitaplara dair yazarken zihnimde, arka planla şu dizeler akmaya başladı: “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür. ve…
İSTANBUL’DA MANTAR AVI Hoş geldin sonbahaarr🥰 Tatlı bir serinlik, yağmurlar, biraz da güneş ışığı,… Ve sonraa mantarlar tabii😄 Çocuk kitaplarında doğanın ele alınmasını çok seviyorum. Gönülden inanıyorum ki bu kitaplar çocuklarımızın, bizim doğayla aramızda bağ kuracak. Bir bütün oluğumuzu yeniden hissedeceğiz. Kitabı okuduğumda aklıma önce çocukken ailecek mantar toplamaya gittiğimiz zamanlar, ardından da son yıllarda…
Kışa veda edemeyenlerde bugün💙 Kış konulu kitapları toplu halde paylaşıp zengin kalkışı mı yapsak😅 Bizim oralarda böyle bir deyiş var. Duymuş muydunuz? “Bu Kış Kimse Üşümeyecek” karın tüm soğuğuna rağmen sıcacık bir hikâye. Arkadaşlığı, yardımlaşmayı, paylaşmayı, fedakârlığı anlatıyor. Çizimlerin tatlılığını da unutmayalım😊 Kış mevsimi elbet bitecek ama kitaptaki fırtınalara benzer türlü zorluklarla karşılaşmaya devam edeceğiz.…
VAHŞİ ŞEYLER “Mesela herhangi bir şehirli bacağına sürtünüp “Sev beni.” diyen bir kediyi sevse, o gün daha birçok şeyi fark edebilir. Ama olanı kabul etmek her şeyden daha kolaydır, bu yüzden Şehirliler verilmiş olanı kabul eder. Hüznün yanına yenilgiyi ekledikleri bir hayat yaşarlar. Onlar yenildiği için Şehir de yenilir.” Şehir bize yurt olamadı. Başka canlıları…
KUŞLU KÖY Bu kitap tam bir şölendi benim için🥰 Hikâyesiyle, çizimleri ve renkleriyle uçurdu diyebilirim. “Kuşlu Köy”ü kuşlarla dolu bir parkta yürüyüş yaptıktan sonra, kuş sesleri eşliğinde okudum. Yitip gidenlere ağıt sarstı ilk başta. Kuşlu Köy’ün insanları kuş seslerine hasretti çünkü. Sözsüz ahitler bozulmuştu. Nesiller arası aktarım durmuştu. Doğa ile ahenk içinde yaşam unutulmuştu. Merak…
Kurumuş bir ağacın hayata vedâ ettiğini mi düşünüyorsunuz? Yaşam onun için hâlâ devam ediyor desem😊 Yaşamanın başka bir hâli mi demeli buna? Hayata hayat olma… Bitmeyen bir hikâye gibi. Başka hikâyelere ortak olma, kaynak olma, eşlik etme. Yaşam döngüsü dediğimiz şey öyle muazzam ki. Bu güzel kitapla bunu bir kez daha anladım. Ve kurumuş ağaçlara…