Ömür dediğin… Saniyelerin dakikalara, saatlere, yıllara evrildiği, mevsimden mevsime kavuşan kıymetli anların bütünü. Bir kalp atışı, güneş ışınının tenimize dokunuşu, Ay’ın hâlden hâle girişi, kış için hazırlık, bahara kavuşma, çiçeklerini kokladığımız elma ağacının mis kokulu elmalarla bize sunduğu ziyafet, mercan kayalıklarının su altında inşa ettiği masalsı dünya, yüzyıl bitkisinin yaşama veda etmeden önce tüm ömrünü…
“Bir hikâyesin sen. Kendi hayatının yazarısın. Yaşanacak her gün, bembeyaz bir sayfa. Doldurman için seni bekliyor. Hadi, hikâyen eğlenceyle dolup taşsın. Merak uyandırsın. Maceraya bulansın. Onu başkalarına anlatmayı unutma!” Özşefkat ❤️ ben Tazelenmeye ihtiyaç duyduğunuzda. Ya da sıfırlanmaya. Ruha şifa. Her gün yeniden yazıyoruz hikâyemizi. Bunu hiç unutmayalım. Ola ki kaybolursak ya da sarsılırsak, yerin…
Ömür dediğin… Saniyelerin dakikalara, saatlere, yıllara evrildiği, mevsimden mevsime kavuşan kıymetli anların bütünü. Bir kalp atışı, güneş ışınının tenimize dokunuşu, Ay’ın hâlden hâle girişi, kış için hazırlık, bahara kavuşma, çiçeklerini kokladığımız elma ağacının mis kokulu elmalarla bize sunduğu ziyafet, mercan kayalıklarının su altında inşa ettiği masalsı dünya, yüzyıl bitkisinin yaşama veda etmeden önce tüm ömrünü…
Muazzam bir atlas👌 Arıların yaşamını her yönüyle ele alan ve arıların insan hayatını nasıl etkilediğini, şekillendirdiğini tarihten pekçok örnek vererek açıklayan devasa, dolu dolu bir atlas. Arılara hayran olmamak elde değil😇 “Arılar”la geçen yıl bu zamanlar tanışmıştım. Henüz dilimize çevrilmemişti. Heyecanla bekledim. Basım öncesi okuma şansım oldu. Tek bir ayrıntısını atlamadan, bir solukta okudum. Kurgu…
2023’e bu güzel kitapla veda ettiğim için çok mutluyum. Her sayfasında iyi ki diyerek okumaya devam ettim. Dün gece başlamıştım. İlgiyle, her şey nasıl bağlanacak, nasıl sonuçlanak merakıyla sona geliverdim. İç içe geçmiş hikâyelerden bütüne ulaşmayı, tamamlanmayı seviyorum. Ana karakter babası siyasi sığınmacı olarak yurtdışına göç etmek zorunda kalmış Alp ile Oya’nın kızı Sıla. Çalışma…
0067 ve 0521 dediğimde zihninizde ne canlanıyor? Bu sayıların birer “isim” olduğunu söylesem neler düşünürsünüz? Evet, iki canlının ismi. Birileri tarafından nesneleştirilmiş olduğunu hissedebiliyor musunuz? Sevgili Mine Karakaya bu özel kitabında iki laboratuvar faresinin kısacık yaşamlarından ufak bir kesit sunuyor bize. Beyaz eldivenlilerin “uygun gördüğü” şekilde var olmaya çalışan ve yine beyaz eldivenlilerin “uygun gördüğü”…
Kışa veda edemeyenlerde bugün💙 Kış konulu kitapları toplu halde paylaşıp zengin kalkışı mı yapsak😅 Bizim oralarda böyle bir deyiş var. Duymuş muydunuz? “Bu Kış Kimse Üşümeyecek” karın tüm soğuğuna rağmen sıcacık bir hikâye. Arkadaşlığı, yardımlaşmayı, paylaşmayı, fedakârlığı anlatıyor. Çizimlerin tatlılığını da unutmayalım😊 Kış mevsimi elbet bitecek ama kitaptaki fırtınalara benzer türlü zorluklarla karşılaşmaya devam edeceğiz.…
Köyde sıradan, sakin, huzurlu bir gün yaşanıyor. Herkes günlük işleriyle, rahatça ilgileniyor. Sayfayı incelemek dinginlik verici. Hatta hemen oraya ışınlanmak isteyebilirsiniz. Ama karar vermeden önce bir sonraki sayfaya geçin derim. Zira huzur yerini endişeye bırakıyor ve ilerleyen sayfalarda korku, üzüntü, kızgınlık, öfke, hor görme, utanç dolu günler bekliyor kahramanlarımızı. Kahramanlar her duyguyla yüzleşiyor, yeni kararlar…
VAHŞİ ŞEYLER “Mesela herhangi bir şehirli bacağına sürtünüp “Sev beni.” diyen bir kediyi sevse, o gün daha birçok şeyi fark edebilir. Ama olanı kabul etmek her şeyden daha kolaydır, bu yüzden Şehirliler verilmiş olanı kabul eder. Hüznün yanına yenilgiyi ekledikleri bir hayat yaşarlar. Onlar yenildiği için Şehir de yenilir.” Şehir bize yurt olamadı. Başka canlıları…
KUŞLU KÖY Bu kitap tam bir şölendi benim için🥰 Hikâyesiyle, çizimleri ve renkleriyle uçurdu diyebilirim. “Kuşlu Köy”ü kuşlarla dolu bir parkta yürüyüş yaptıktan sonra, kuş sesleri eşliğinde okudum. Yitip gidenlere ağıt sarstı ilk başta. Kuşlu Köy’ün insanları kuş seslerine hasretti çünkü. Sözsüz ahitler bozulmuştu. Nesiller arası aktarım durmuştu. Doğa ile ahenk içinde yaşam unutulmuştu. Merak…