Okumayı özlediğiniz, okuduğunuzda bir dost sıcaklığı hissettiğiniz kitaplar var mı😊 “Temiz” onlardan biri benim için. Temizlik konusunu abartma sınırlarıda yaşadığımız şu günlerde kenardan göz kırpıyor bize😉 Tabii daha da önemlisi doğayla aramızdaki ilişkiye temas ediyor. Bizden öncesi-bizden sonrası meselesi. Ağaçlar, hayvanlar, tüm ekosistem açısından.. Yine de umut var diyor hikaye. Yeter ki hatamızı fark edelim ve harekete geçelim😊
Pete’in temizlik anlayışına biraz takıntı diyebiliriz. Tüm ormanın temizliğinden o sorumlu.
Tilkinin kürkünü bir kirpiyle tarayan bir porsuk hayal edebiliyor musunuz? Sadece temizlik de değil. Mesela mavi çiçekler içinde sarı bir çiçek mi açtı? Kabul edilemez bir durum, kırt!
Fakat herzaman kontrolü elimizde tutmak imkansızdır öyle değil mi? -Hatta bence bunun olabileceğini düşünmek de oldukça ütopik.- Pete de bir gün herşeyi hallettiğini düşündüğü bir anda karşılaştığı tek bir yaprakla en başa dönüyor. Çünkü yaprağı, binlerce yapraklar takip ediyor. Tam bir kaos. Üstesinden geliyor. Ama nasıl?
Binlerce torba ve çıplak ağaçlar. Dağınık! Korkunç!
Pete de tüm ağaçları söker. Sel! Çamur!
Kusursuz temizlik ve kusursuz bir düzen için tek bir yol vardır. Heryere çimento dökmek. Mükemmel!
Midir acaba? Bir sorun vardır ama ne? Pete’in evi nerede? Guruldayan bir mide, yalnızlık, soğuk.. Ay ışığında öyle çaresiz bir durumdadır ki Pete. İtiraf eder, “Hata yaptım!” Yeni bir başlangıç yapabilmek için önce mevcut durumu kabul etmek gerekir değil mi😉 Neyse ki hâlâ hiçbirşey için geç değil😊
Hatasını kabul eden Pete’e diğer orman sakinleri de yardım eder. Günlerce çalışarak herşeyi eski yerlerine koyarlar.
Orman daha az düzenli ve daha az temizdir artık. Pete mi? O da üstün bir gayret göstererek daha az temizlik yapmaya çalışıyordur sanırım😄
”Temiz”, Emily Gravett’ın kaleminden ve Beta Kids’ten.
