Frida ile Mandalina 4 Nisan Dünya Sokak Hayvanları Günü‘nde farkındalık yaratacak bir barınak hikâyesi. Yaşlılığı, farklılıkları sevgiyle ve mizahla kucaklayan kalbinizi ısıtacak bir kitap🥰 Tıpkı Arkadaşlık Beklemez gibi.
Frida pek çok kişinin ne yazık ki sahiplenmeyi istemeyeceği kadar yaşlı bir barınak köpeği. Ama o bunu o kadar çok istiyor ki. Onu çok seven arkadaşları da çılgın fikirlerini eyleme döküyorlar. Hatta barınak yöneticisi de katılıyor aralarına. Biraz boya ve bolca taktikle Frida 2 yaşındaki Himalaya Kurt Köpeğine dönüşüveriyor.
Mandalina da Frida gibi farklılıkları olan biri. O yüzden de biraz yalnız hissediyor kendini. Tek ihtiyacı olan tüylü, sevecen bir köpek. Mandaline ebeveynleriyle ziyaret ettiği barınakta Frida ile Mandalina birbirlerini gördükleri anda anlıyorlar ayrılamayacaklarını. Barınak yöneticisinin üstün ikna taktikleri de eklenince birlikte dönerler Frida’nın tam da hayalini kurduğu yabanın içindeki eve. “…sonsuza dek burada, tam burada yaşamak istediğine emindi.”
Fakat bazen hayaller yarıda kalır. Frida yaşlı olmasından kaynaklı zorluklarla mücadele ederken yağmur damlalarının azizliğine uğrar. Tüylerindeki boyayı hatırlıyorsunuz değil mi? Sonrası çorap söküğü gibi gelir. Veteriner ziyareti, gerçek yaşı ve türünün ortaya çıkması ve barınağa müracat.
Mandalina’nın duygularını ve düşüncelerini soran yok ne yazık ki ama biz biliyoruz. Onun için hiçbir önemi yok bunların. O Frida’yı eskisinden bile çok seviyor.
Barınakta yaşananlar üzücü. Tahmin edersiniz. Yalan-dolan-para. Ciddi mevzular.
Ama benim gözlerim barınak yöneticisinin şu cümlelerine kayıyor hemen:
“Para dediğin nedir ki! Sonuçta önemli olan tek şey bu: bir çocuk, bir köpek. Geçmişte yalnızlık çeken iki ruh! Peki ya şimdi? İşte saf uyum, işte ahenkle çarpan iki yürek!”
Bu duygu yüklü cümleler birilerinin kalbini yumuşatır mı dersiniz😎
