Kurumuş bir ağacın hayata vedâ ettiğini mi düşünüyorsunuz? Yaşam onun için hâlâ devam ediyor desem😊 Yaşamanın başka bir hâli mi demeli buna? Hayata hayat olma… Bitmeyen bir hikâye gibi. Başka hikâyelere ortak olma, kaynak olma, eşlik etme.
Yaşam döngüsü dediğimiz şey öyle muazzam ki. Bu güzel kitapla bunu bir kez daha anladım. Ve kurumuş ağaçlara dair bugüne kadar gerçekten hiç düşünmediğimi itiraf etmeliyim. Kurumuş ağaçların en az yaşayan ağaçlar kadar faydalı olduğunu anlatıyor bize sevgili Alper Tüydeş. Her sayfayı şaşkınlıkla, merakla okudum.
Kurumuş ağaçların oyuklarında yaşayan sincaplar, deliklerine yuva yapan sıvacı kuşları, kabukları arasında yaşayan türlü böcekler, çatlaklarındaki örümcekler, küçücük çatlaklara yuva yapan tırmaşık kuşları ve çok daha fazlası. Her bir canlıya farklı şekillerde kucak açıyor kurumuş ağaçlar.
Bugün 5 Haziran Dünya Çevre Günü. Söylenecek pek çok şey var belki. Ama benim için diğer günlerde de olduğu gibi en önemlisi çevreyi daha yakından tanımak. Tanımak, sevmek ve korumak. Bu üçlüye inanıyorum💙🌍💚 Ya siz😉
