“Arkadaşlarım bir çok kez, onları ağaca çıkarmamı istediler, ama hiçbir zaman bunu yapmadım. Kiraz ağacına, büyüyünce Corinna’yı tırmandıracağım bir tek; dedemin bana öğrettiği her şeyi ben de ona öğreteceğim.
Bunu bir kez rüyamda gördüm; Corinna’yla birlikte dalların üzerinde takla atıyorduk; kiraz ağacı sarsılıp duruyordu, sanki gülüyordu.
Evet, bu yalnızca bir rüyaydı; ama madem ağaçlar nefes alıyor, neden gülmesinler ki?”
Anne-oğul okuduk bu harika kitabı. İkimiz de hüzünlendik. Ben çokça.. Okuduğum her satır beni çocukluğuma götürdüğü için belki. Ya da çocuklarıma veremediğim güzellikler bir bir satır aralarında kaybolduğu için.. Bir ağacı dost edindiniz mi hiç? Bir kazı? İsim verip ailenizin bir parçası yapabildiniz mi? Aile bağlarınız ne durumda? Büyüklerle olan ilişkileriniz? Çocuklarınız bu resmin neresinde? Ya da tüm bunların nasıl olmasını isterdiniz?
Tonino, büyüklerin dünyasını anlamak için epey çabalıyor. Hastalıklar, ayrılıklar, tartışmalar, mücadeleler ve ölümler var kitapta. Sevgi, şefkat, fedakarlık, cesaret, bağlılık, sadakat de. Tonino’nun dedesi ve kiraz ağacı Felice, sarsılmış, dağılmış bir aileyi yeniden toparlıyor. Tonino’ya hem yol gösterici hem de yol arkadaşı oluyor😍 -8+ yaş çocuklar keyifle okuyacaklardır.😊
