Gogol’un “Burun”u Bir burun, bir sabah, birinin yüzünün tam ortasını krep gibi dümdüz bırakarak başını alıp gidebilir mi? Olabilir pek tabii. Hatta kendine bir hayat bile kurabilir. Burunsuz kişi hayatına devam edebilir mi? İşte bu tartışılır. Gogol da bunu yapıyor zaten. Hem de sosyal hiyerarşiye, bürokratik yapılanmaya göndermeler yaparak; mizahı, hicvi absürd bir üslupla birleştirerek.…
Güle güle mart ve hoş geldin nisan😍 Yazar okumaları, baskısı olmayan kitaplar, tazeler ve keşiflerden oluşuyor yukarıdakiler. Merakımı takip ettim. Bazı kitaplar yarım kaldı. Bazılarını yeniden okudum. “Çöplenme Hakkı”mı (Bkz. Roman Gibi, Daniel Pennac) da bolca kullandım. Zira hâlâ odaklanmakta zorlanıyorum. İşte okuduklarım: Arkadaşlık Beklemez, Kırmızı Kedi Çocuk Kıyıya Vuran Kız, Hayy Kitap Alev Saçlı…
Sevgiye, şefkate, duymaya-duyulmaya, anlamaya-anlaşılmaya, kendimizi ifade etmeye, karşımızdakinin kendisini ifade etmesine alan açabilmeye, duygularımızı, ihtiyaçlarımızı fark etmeye, anlamlandırmaya en çok gereksinim duyduğumuz günlerden geçiyoruz. İletişim noktasında yaşanan pek çok sıkıntıyı, bunu sebep olduğu zorlu süreçleri, sonuçları yaşadık, gördük, duyduk, izledik. Hem kendimizle hem de karşımızdakiyle iletişimimizde; yüz yüze ve sanal ortamda; bireysel, grup olarak ve…
“…pencereden esip gelmiş solgun bir yaprak, adı aklıma gelmeyen bir ağacın yaprağı duruyor; ona bakıyorum, damarlarını okuyorum, karşısında ürperdiğimiz ama onsuz hiçbir güzelliğin olamayacağı o tuhaf faniliği soluyorum. Güzelliğin ve ölümün, hazzın ve faniliğin birbirine bu kadar muhtaç, bu kadar bağlı olması ne harika! Duyusal birşey gibi derinden hissediyorum doğa ile aklın etrafımda ve içimdeki…
Kütüphanede “Taşradan Öyküler”le karşılaştığımda “bugün şanslı günüm” dedim. Shaun Tan’in eserlerine hayranım. Hızlıca inceledim. Bir kaç hikayeyi okudum. Sonra dedim ki sıcak bişeylere kavuşunca uzuun uzun okurum. Ve öyle de yaptım. Shaun Tan’i, “Asla Neden Diye Sorma”, “Kızıl Ağaç” ve “Ağustos Böceği” kitaplarıyla tanıyordum. “Kayıp Şey”in ödüllü animasyonu ile “Uzak” ve “Ağustos Böceği“nin animasyonlarını izlemiştim.…
“Çocuklarla vakit geçirmek zor dersiniz Haklısınız. Ve eklersiniz, Çünkü onların seviyesine inmek gerek… Eğilmek, alçalmak, küçülmek… İşte bunda haksızsınız. Asıl yorucu olan, Onların duygularının yüksekliğine yetişebilmek için Uzanmak zorunda olmaktır. Onları incitmemek için, Esnemek, uzamak, parmak ucuna yükselmek…” Jenusz Korczak Çocuğun Duygusal Dünyası’nın okuduğum tüm ebeveyn gelişim kitapları içinde yeri çok ayrı. Kesinlikle bir…
Okudum, bitti… “Oyun oynayalım mı?” bizim evde en çok kurulan cümle olabilir. Oyuna doyulur mu? Doyulmaz… Oyun ilişkidir, iletişimdir. İyileştiricidir, rahatlatıcıdır, sakinleştiricidir. Eğlencelidir, enerji vericidir. Oyun, göz teması-dokunma-ses tonu ile ebeveyn çocuk bağlanmasında çok önemli. Kitapta bağlanmayla ilgili pekçok örnek var. Buna ek olarak, disiplin, travma, ayrılık kaygısı, korkular, kardeş, …vb. konularda hangi oyunları oynarak,…
Keşke bitmeseydin “Işığın Yolu.” Işık biraz daha büyüseydi. En azından bir 3-4 yaşına gelseydi. Belki devamı gelir, ne dersiniz? Kitap için, kısaca, Ayşenur’un farkındalık yolculuğu diyebiliriz. Ayşenur’un kendini tanıma, kendi hikayesine sahip çıkma, anlamlandırma ve kendini iyileştirme süreci, kendi anne-babası, eşi, eşinin anne-babası, kızı Işık’a hamilelik ve doğum sonrasında yaşadıkları üzerinden anlatılmış. En çok bağlanma…
Tanıştırayım: Kitaplığımızdaki “Çocuklar İçin Felsefe” bölümü. Hepsi bunlar değil tabi. Ya da şöyle söylemek daha doğru olabilir. Okuduğumuz her kitap bizi bir yolculuğa çıkarır. Düşündüğümüz, sorguladığımız, sorular sorup cevapların -bazen sonu cevapsızlık da olabilir tabi- peşine düştüğümüz sürece. “Filozof Çocuk” kitabı bu konuda hem bir kaynak hem de bir kılavuz niteliğinde. Yazar farklı yaşlardaki kendi…