Bu sabah bir masala uyandık❄😊 Daha geçen hafta çocuklara “Yıllar önce nisan ayının ilk günlerinde kar yağmıştı. Belki yine bir sürpriz yapabilir.” demiştim. Miniğin ilk yorumu “Keşke şu an kar tatili olsa ve karda oynasaydık.” oldu. Sadece “Keşke..” diyebildim. Umutsuzluğa düşmek yok😊 Balkon, pencere kenarlarından topladık karları. Bembeyaz, pofuduk, buzz gibi. Dışarda oynamak gibi olmasa da eğlendik yine de. Isınırken de bu tatlı kitabı okuduk. Okuduk derken aslında resimlerinden yola çıkarak kendi masalımızı oluşturduk. “Evvel Zaman İçinde Kar Fırtınasında” sessiz bir kitap. Kelimeler yok ama muhteşem illüstrasyonlar var. Hatta şöyle mi demeli🤔 Kelimelere hiç gerek kalmamış😉
Kar kadar yumuşak tüm çizimler. Nahif ve sıcacık. Grafik roman tadı da var.
Bazı sayfalarda süreç farklı ayrıntılara odaklanarak birkaç resimle anlatılmış. Duygular çok güzel ifade edilmiş. Biz de taklit ettik kahramanları. Küçük çocuk kaybolduğunda yaşadığı korku, tedirginlik.. Sonra şaşkınlık. Özellikle şaşkınlık😄
Küçük çocuk hayvanlarla karşı karşıya geldiğinde hepsinin yüzü müthişti😳 Tek tek inceledik. Ayının çocuğun verdiği şekeri yediğinde yüzünde beliren lezzetli birşey yediğine dair ifade.
Birlikte topladıkları orman meyvelerini yemeleri, dans etmeleri, arta kalanlarla mağara duvarlarına resimler yapmaları. Mutluluk ve neşe. Ve küçük çocuğun evini ve babasını çizdiğinde ortaya çıkan özlem ve hüzün.
Ayı, küçük çocuğu alıp babasına götürdüğünde, buluşma sahnesinde gördüğümüz güven, rahatlık ve huzur.
Sonrası ise sâfi dostluk💗
”Evvel Zaman İçinde Bir Kar Fırtınası”, Richard Johnson’ın kalemimden ve Bilgi Yayınevi Çocuk Kitaplarından.
