Minicik bir damlanın değişen, dönüşen, her defasında yeni süprizlerle onu şaşırtan yolculuğunu anlatıyor bize “Nehir Olmak İsteyen Damlacık”💙
Damlacık kendi hikâyesini yazma, yaşama konusunda biraz tereddütlü. Korkuyor da. Annesine onunla gitmek istediğini söylediğinde annesi ona “Seni yanıma almayı çok isterdim, bundan emin olabilirsin. Ama artık kendi yolunu bulma zamanın geldi.” der. Minik damlacığın sorularını, korkularını, merak ettiklerini kendi tecrübelerinden yola çıkarak şefkatle kucaklar. Hadi biraz kulak verelim ona. Belki bizim de biraz cesarete ihtiyacımız vardır😇
Nereye gideceğini bilmemen çok nolmal minik damlacık. Her şeyi yolda keşfedeceksin. Her adımın senin kendi yolunu oluşturacak. Her yolun kuralları farklı olabilir. Yaşayarak öğreneceksin. Asla yalnız olmayacaksın. Çocukları şenlendirecek, hayvanların susuzluğunu gidereceksin. Her kış yukarıda baharın gelmesini birlikte bekleyeceğiz.
Minik damlacık annesini dinledikçe daha da güvende hisseder kendini, daha da cesaretlenir. Ayrılmanın, bilinmezliğe doğru yolculuğun verdiği kaygı giderek azalır, dağılır. Yerini meraka, heyecana bırakır. Ve en güzeli hayaline kavuşur. Bir parçası olduğu buz tutmuş nehir çözünür, akarak diyar diyar dolaşır. Hatta denize bile kavuşur. Damlacık her yeni yolculuğunda kendini daha güçlü ve özgür hisseder😇
Nice yeni maceralara💙