Yaşama “öteki”nin gözünden bakabilmek… Bunu yapabilmek her zaman, pek kolay olmayabilir. Özellikle de bir çocuk için. Ama çocuk yine de dener. Kendi hayatından yola çıkarak onun hayatına dokunmaya çalışır. Çünkü çocuk “görür”. Yetişkinlerin ıskaladığı çoğu şeyi görür. Hor “görüleni”, “gözlerin” kaçırıldığını görür. Ve merak eder. O kadar doğaldır ki ve o kadar doğal ilerler ki…
“… çünkü hayatta gözle görülenden daha fazlası vardır.” Gerçekten de öyle değil mi? Son zamanlarda tam da bu kitapta geçen gözle görülmeyen pekçok şeyle başım dertte olduğundan belki de, kitap beni içine çekiverdi. Kurgusu, çizimleri, renkleri albenili. Özellikle de anlatım diline bayıldım. Samimi, interaktif ve oyuncu🎈 Akla takılan bir şarkıyı görebilir misiniz ya da bir…
Küçük eller, küçük ayaklar, küçük kulaklar… Ama bunun yanında büyük fikirler, büyük sözler, büyük hayaller,… Bu kimdir diye sorsam bir çocuk dersiniz değil mi? Bu küçük insan hep küçük kalacak değildir elbette. Hatta acele edenler de çıkabilir. Büyümenin özgürlük olduğunu düşünüyorlar sanırım😅 Büyük laflar ederek bizi şaşırtırlar. Kahvaltıda pamuk şeker yemek onlar için gayet normal…
Kışa veda edemeyenlerde bugün💙 Kış konulu kitapları toplu halde paylaşıp zengin kalkışı mı yapsak😅 Bizim oralarda böyle bir deyiş var. Duymuş muydunuz? “Bu Kış Kimse Üşümeyecek” karın tüm soğuğuna rağmen sıcacık bir hikâye. Arkadaşlığı, yardımlaşmayı, paylaşmayı, fedakârlığı anlatıyor. Çizimlerin tatlılığını da unutmayalım😊 Kış mevsimi elbet bitecek ama kitaptaki fırtınalara benzer türlü zorluklarla karşılaşmaya devam edeceğiz.…
Köyde sıradan, sakin, huzurlu bir gün yaşanıyor. Herkes günlük işleriyle, rahatça ilgileniyor. Sayfayı incelemek dinginlik verici. Hatta hemen oraya ışınlanmak isteyebilirsiniz. Ama karar vermeden önce bir sonraki sayfaya geçin derim. Zira huzur yerini endişeye bırakıyor ve ilerleyen sayfalarda korku, üzüntü, kızgınlık, öfke, hor görme, utanç dolu günler bekliyor kahramanlarımızı. Kahramanlar her duyguyla yüzleşiyor, yeni kararlar…
EVDEN UZAKTA “Ne futbol oynamak ne kendimi Ali’ye anlatmak geldi içimden. İyiymişim gibi, tüm bunların bir parçasıymışım gibi davranmak istemedim. Amaç neydi? Ben buraya ait değildim, numara yapmanın bir anlamı yoktu.” Farkındalık, empati,… Bazen kavramların içi boşalıyor, anlamı yitiyor. Bunu çokça hissettiğim günlerden geçiyorum. Ama yine de önemli. Her şeye rağmen. Uzakta olan, başa gelmeyen,…
Cömertlik nedir, ne kadar cömertsiniz hiç düşündünüz mü? Mesela bir ağaç kadar cömert olabilir misiniz? Bir elma ağacı örneğin.. Hikayedeki gibi.. Yapraklar oyuncak; gövde tam tırmanmalık; dallar salıncak; elmalar yemelik; gölge dinlenmece, uyumaca.. Kimin için mi😉 Minik bir çocuk için.. Ağaç ve çocuk çok sever birbirlerini. Mutludurlar. Derken “zaman” girer aralarına. Çocuk büyür. çocuk olmayı,…
Ah Ponçikçiğim, seni biraz daha iyi anladım şu pandemi döneminde, özellikle de içinde bulunduğumuz bayram günlerinde. Senin durumundan biraz daha farklı gerçi yaşadıklarımız ama sonuç aynı. Doya doya sarılamıyoruz sevdiklerimize. Halbuki sarılmak tam bir şifa😍 Mutlu olduğumuzda, hüzünlendiğimizde, sürprizli bir haber alıp coştuğumuzda, kendimizi yalnız hissettiğimizde ne iyi gelir sarılmak. Mutluluk, coşku artar; hüzün ve…
Eski dostlar💗🎶 Dün paylaştığım “Temiz“den sonra yıllar önce tanıştığımız, çok severek okuduğumuz kitaplar düştü aklıma. Birkaç gün hasret giderelim ne dersiniz😉 Bugünkü konuğumuz “Yetenek Yarışması”. Kütüphanede tanışmıştık onunla ilk kez. Hikaye, kurgu hem sevimli hem eğlenceli. Çevirisi ise kesinlikle harika. O kadar çok sevdik ve okuduk ki kitaplığımızda da olmasını istedik. Dört kafadar yetenek yarışması…
Son paylaşımlarımdaki kitaplar, farklı olmak, farklılıklara saygı duymak, tanımak, empati kurmak, yardım etmek, destek olmak üzerineydi. “Gezegen Willi” de bunlardan biri ve yine gerçek bir yaşam öyküsü. Yazar Bürte Miller oğlu Willi’yi anlatıyor bize. Başka bir gezegenden gelen oğlunu. Doğduğu günden itibaren farklı zorluklarla karşılaşıyorlar. Tüm bebeklerin yapabildiği hiçbir şeyi yapamıyor Willi. Süt içemiyor, kendi…