Cömertlik nedir, ne kadar cömertsiniz hiç düşündünüz mü? Mesela bir ağaç kadar cömert olabilir misiniz? Bir elma ağacı örneğin.. Hikayedeki gibi.. Yapraklar oyuncak; gövde tam tırmanmalık; dallar salıncak; elmalar yemelik; gölge dinlenmece, uyumaca.. Kimin için mi😉 Minik bir çocuk için.. Ağaç ve çocuk çok sever birbirlerini. Mutludurlar. Derken “zaman” girer aralarına. Çocuk büyür. çocuk olmayı,…
“Afrika’da Kaplan Yoktur” biliyor muydunuz? Ama bir zamanlar varmış. Taa Asya’dan gelmiş hem de. İsmi, Tigris. Tigris bir gün annesi uyurken çevreyi keşfetmek için yuvasından ayrılır. Fark etmeden de gittikçe uzaklaşır. Birden peşinde avcıları görünce ne yapacağını bilemez. Tigris kaçar, avcılar kovalar. Onlardan kurtulmayı başarır ama ne yazık ki yaralanmıştır. Bu sırada başka insanlar görür…
Eski dostlar❤🎶 Bugünkü konuğumuz “Kelebeklerin Yolculuğu”. Tatlı bir arkadaşlık, yardımlaşma ve vefa öyküsü. Kıvrıla büküle ilerleyen bir tıltıl🐛 Yolculuk nereye😉 Portakal ağacındaan, limon ağacına. Hedefi de büyük. O yıl limon ağacına varan ilk tırtıl o olacak. Yolculuğa tek başına çıkar ama yolda yepyeni arkadaşlar edinir. Çekirge, karınca, kulağakaçan, pire.. Tırtıl, hiçbirini reddetmez, hepsine kucak açar,…
O biir -biraz, yok fazlasıyla- huysuz! O biir gurmee! O biir küçük esnaf destekçisi! O biir organik, serbest dolaşan kaz yumurtası sever! Ve o artık biir anne! Teknik olarak sorgulanabilecek bir durum gerçi. Boz, Bayan Kaz’dan aldığı yumurtalarla ballı, somon soslu bir tarif deneyecektir. Fakat yumurtalar onunla aynı fikirde değillerdir. Boz, “Annee, annee” diyen sesleri…
Anne-oğul okumalarından bir kitap daha. Sakız sardunyalarımızın tomurcuklarından renkler sızmaya başladı. Hayran hayran izlerken bu kitap geldi aklıma. Okuyalı epey olmuş aslında. Oğlum bir arkadaşından ödünç almıştı. Ben de eşlik ettim okuma yolcuğuna. Kahramanımızın adı Sakız Sardunya. Adını bir türlü sevemiyor. Okulda alay konusu. Bu oldukça üzüyor onu. Büyüklerin sözlerini, davranışlarını sorguluyor. Mesela annesi pilavını…
En masumundan, en tatlısından bir dostluk ve yardımseverlik hikayesi “Mine’nin Buzdolabı”. Yetenekler ve ihtiyaç sahibine yardım etmek konularına çocuk gözüyle, çocuk samimiyetiyle yaklaşıyor yazar. Hikaye başından sonuna kadar bu konular üzerinden ilerliyor. Ve çok hoş ayrıntılar, çok nahif dokunuşlar ve hepsinin temelinde ise iki küçük kızın dostluğu var❤ Safiye çok iyi bir koşucu; Mine ise…
Bir yardımseverlik ve paylaşma hikayesi daha❤ Hem de koşulsuz, sorgusuz, karşılıksız , hiç tanımadığı kişilere ve sahip olduğunun en güzeliyle. Bu güzel kitabı da sevgili Döndü hatırlattı😍 İyi ki😊 Memo kasabanın en pasaklı deviymiş, ta ki bir gün güzel giysiler satan bir dükkan görüp kendine birşeyler seçinceye kadar. Birden kasabanın en şık devi oluverir Memo.…
Dostluğa, yardımseverliğe, üretmeye ve paylaşmaya dair bir hikaye daha. Sevgili Büşra hatırlattı “Kısa Çoraplı Zürafa”yı😍 İşin içinde yine ipler var😉 Hikayemiz bir ormanda geçiyor. Sonbahar mevsimi biterken hava iyice soğumuş ve yavru hayvanların atkılarını ve çoraplarını giyme zamanı gelmiş. Yavru arkadaşlar yaprak toplamak için yürüyüşe çıkmışlar. Hepsi atkı ve çoraplarını giyip gelmişler buluşma yerine. Rengarenk…
“Sihirli İplik” bize iyilik yapmayı, üretmeyi ve paylaşmayı anlatıyordu. Yukarıda gördüğünüz motifler de hem Annabelle’in hem de birazdan bahsedeceğim Masalcı Nine’nin hikayesindeki gibi bir iyiliğin parçası olacaklar. Sevgili Mümine Yıldız ve sevgili Zuhal Öztürk’ün davetiyle ördüğüm bu motifler hiç tanımadığım güzel insanların motifleriyle buluşacaklar ve bir masal battaniyesinin parçası olacaklar💗 Kalbim bir kuş gibi heyecanla, coşkuyla…
“Kurt, Ördek ve Fare“nin yazarı ve çizerinden bir güzellik daha, “Sihirli İplik”❤ Çok nahif, sıcacık bir hikaye😍 Bir kış mevsimi çatıları karla bembeyaz olmuş gri-siyah binalarla dolu bir kasabada yaşayan Annabelle içi rengarenk iplerle dolu olan bir kutu bulur. Evine gidip kendisine bir kazak örer. Kazak bittiğinde elinde hala iplik kalmıştır. O da köpeği Mars’a…