Yaşama “öteki”nin gözünden bakabilmek… Bunu yapabilmek her zaman, pek kolay olmayabilir. Özellikle de bir çocuk için. Ama çocuk yine de dener. Kendi hayatından yola çıkarak onun hayatına dokunmaya çalışır. Çünkü çocuk “görür”. Yetişkinlerin ıskaladığı çoğu şeyi görür. Hor “görüleni”, “gözlerin” kaçırıldığını görür. Ve merak eder. O kadar doğaldır ki ve o kadar doğal ilerler ki…
Bayılmalık bir kitap daha🫠🥰 Her şey birazcık ıslaklıkla başlar. Şehir halkı ilk başta çok aldırış etmez. Fakat suyun seviyesi her gün biraz daha yükselir. Şehir halkının tutumlarını izlemek çok hoş. Eğlenceli diyenler, dedikodu yapanlar, sorunu görmezden gelenler, sorunla baş etmeye çalışanlarla dalga geçenler -bana dokunmayan yılan bin yaşasın(!), sorunu fırsata çevirenler,… Tüm bunlar olurken ve…
Merhaba🥰 Biz tatlı bir kızla tanıştık. Adı Hilda. Meraklı, ilgili, cesur, araştırmacı, şefkatli ve yardımsever biri. İç içe geçen hikâyelerde, aslında iç içe geçen yaşamlarda yuva, yurt konusu işleniyor bu kitapta. Yazar yaşam alanı, sınırlar, bir arada var olabilme, tarihin tozlu sayfalarında kalmış olan anlaşmazlıkların bugüne tesiri, büyük-güçlü olanın önüne geçilmezliği, kamuoyu algısı, görünme-görünmeme, büyüklük-küçüklük…
Destansoy Ailesi tutkunları, yeni maceraya hazır mısınız? Aileyi ayırmamak için hepsi bir arada😉 Serinin sonuncu kitabı “Luna ve Tlaloc’un Hazinesi”. Hazine avı severler olarak biz serüvene bayıldık. Cüneyt üçten fazla kez okumuştur. Gerçi serinin tüm kitapları için geçerli bu sayı😄 Meraklandıran, ters köşe yapan, hayran bırakan, heyecanı dorukta tutan, kalbi ısıtan cesur bir hikâye🥰 Luna’yı…
Hayalperest… Ne tatlı bir kelime. Özel, büyülü, sonsuz, sınırsız, sürprizlerle dolu. Hayatımdaki ikinci “Hayalperest”💙💚💛 Çizimlerine, renklerine, hikâyesine bayıldım. Özellikle Aron’un hayal gücü sayesinde doğayla bir bütün oluşuna… Gerçekten, dünyadan kopup ormanın bir parçası oldu adeta. Çok, çok etkileyiciydi. “Büyüyünce ne olacaksın?” sorusuna farklı bir bakış açısı sunuyor “Hayalperest”. Büyüyünce ne olacağını henüz bilmeyenlere sıcak, şefkatli…
Bazı kitaplar vardır. Anlatmaya nefesim yetmez dediğiniz… “Dünyanın Dokuduğu” onlardan biri benim için. Varlığından haberdar olduğumda henüz dilimize çevrilmemişti. Bir yerlerde bulup dinlemiş, uzaktan gözlerimle sevmiştim. Belki o gün atmıştı ilk ilmeğini. Usul usul hatıralarımda gezinmiş, çocukluğuma, yan odadaki dokuma tezgâhına, kirketlerin ucuna, kahkahalara, türkülere, koca kazanlarda kaynayan kök boyasına, kurumaya bırakılan rengarenk yünlere ve…
2023’e bu güzel kitapla veda ettiğim için çok mutluyum. Her sayfasında iyi ki diyerek okumaya devam ettim. Dün gece başlamıştım. İlgiyle, her şey nasıl bağlanacak, nasıl sonuçlanak merakıyla sona geliverdim. İç içe geçmiş hikâyelerden bütüne ulaşmayı, tamamlanmayı seviyorum. Ana karakter babası siyasi sığınmacı olarak yurtdışına göç etmek zorunda kalmış Alp ile Oya’nın kızı Sıla. Çalışma…
“Ne görürsün bir ağaca bakınca? Yapraklar, budaklar, dallar mı? Yoksa nefes alıp veren, devinen ve dans eden bir canlı mı?” “Ne Görürsün Bir Ağaca Bakınca?”yı dün sabah okumuştum. Kalbim kocaman oldu. Öğleden sonra mültecilik ve savaş konulu kitaplara dair yazarken zihnimde, arka planla şu dizeler akmaya başladı: “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür. ve…
Dün okuduğum “Porselen Diyarındaki Macera” gündelik hayatımızda karşılaştığımız, bizim için sıradanlaşan nesnelere güzelleme niteliğindeydi benim için. Kitabı okuduktan sonra aklıma “Birileri” geldi. Küçük bir kızın muhteşem gözlem yeteneği ve belki biraz da hayal gücüyle sarmalanmış, çok özel bir metin. Hani hiç iddiası yokmuş gibi görünen ama inceden inceye kendine yer edinen, bir cümlesiyle, bir kelimesiyle,…
Zekice kurgulanmış, aynı anda pek çok konuya temas eden ve bunu asla didaktik olmayan bir şekilde ve üstelik inanılmaz bir doğallıkla yapan bir hikâye var yukarıda. İştahla, yazarın nokta atışlarına hayran kalarak, olay nereye varacak, sağda solda bıraktığı ip uçları nasıl bağlanacak merakıyla okudum. Uçuşların iptal edilmesiyle havaalanında mahsur kalan hayvanların hikâyesi diyebilirim en başta…