Uykuyu sevmeyenler kulübü üyeleri bana el sallayabilir mi😄 Tam da oyunun ortasında, daha tavuklar bile uyumamışken -yoksa uyudular mı-… Esnemeğk mi, yok cağnımm, oauaoo da neymişş? Hem hiiç yorgunn hissetmiy… Zzzz… Biraz tanıdık geldi mi🫣 Onlar kendilerini biliyor. Uyku öncesi bahane üretme kısmına hiç geçmiyorum bile😄 İris de bu kulübün katıksız-karışıksız-has üyelerinden. O gece de…
2023’e bu güzel kitapla veda ettiğim için çok mutluyum. Her sayfasında iyi ki diyerek okumaya devam ettim. Dün gece başlamıştım. İlgiyle, her şey nasıl bağlanacak, nasıl sonuçlanak merakıyla sona geliverdim. İç içe geçmiş hikâyelerden bütüne ulaşmayı, tamamlanmayı seviyorum. Ana karakter babası siyasi sığınmacı olarak yurtdışına göç etmek zorunda kalmış Alp ile Oya’nın kızı Sıla. Çalışma…
“Ne görürsün bir ağaca bakınca? Yapraklar, budaklar, dallar mı? Yoksa nefes alıp veren, devinen ve dans eden bir canlı mı?” “Ne Görürsün Bir Ağaca Bakınca?”yı dün sabah okumuştum. Kalbim kocaman oldu. Öğleden sonra mültecilik ve savaş konulu kitaplara dair yazarken zihnimde, arka planla şu dizeler akmaya başladı: “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür. ve…
Dün okuduğum “Porselen Diyarındaki Macera” gündelik hayatımızda karşılaştığımız, bizim için sıradanlaşan nesnelere güzelleme niteliğindeydi benim için. Kitabı okuduktan sonra aklıma “Birileri” geldi. Küçük bir kızın muhteşem gözlem yeteneği ve belki biraz da hayal gücüyle sarmalanmış, çok özel bir metin. Hani hiç iddiası yokmuş gibi görünen ama inceden inceye kendine yer edinen, bir cümlesiyle, bir kelimesiyle,…
“… çünkü hayatta gözle görülenden daha fazlası vardır.” Gerçekten de öyle değil mi? Son zamanlarda tam da bu kitapta geçen gözle görülmeyen pekçok şeyle başım dertte olduğundan belki de, kitap beni içine çekiverdi. Kurgusu, çizimleri, renkleri albenili. Özellikle de anlatım diline bayıldım. Samimi, interaktif ve oyuncu🎈 Akla takılan bir şarkıyı görebilir misiniz ya da bir…
Taze okuduğum resimli kitaplardan birinde çocukların sırt çantalarında taşıdıkları şeylerden bahsediyordu. Hatta kitabın yazısında da çocukluğumuzda sırt çantalarımızda taşıdığımız yükler biz onlarla yüzleşene kadar bizimle demiştim. Kitabı okurken, yazısını yazarken “Sırt Çantaları” hep aklımdaydı. Lis’in de çantası epey dolu. Kalabalık, kargaşa dolu bir evde yaşıyor olmanın yüküne arkadaşları tarafından sevilmek, kabul görmek için onları mutlu…
Küçük eller, küçük ayaklar, küçük kulaklar… Ama bunun yanında büyük fikirler, büyük sözler, büyük hayaller,… Bu kimdir diye sorsam bir çocuk dersiniz değil mi? Bu küçük insan hep küçük kalacak değildir elbette. Hatta acele edenler de çıkabilir. Büyümenin özgürlük olduğunu düşünüyorlar sanırım😅 Büyük laflar ederek bizi şaşırtırlar. Kahvaltıda pamuk şeker yemek onlar için gayet normal…
Sevgili Kiraz. Sonunda kavuştuk. Gözlerim yollarda kalmıştı. Beklediğime değdi doğrusu. Bayıldım😇 Kiraz 11 yaşında bir kız. En hayali bir romancı olmak. Müthiş bir gözlemci. Üstelik bir de gizem peşinde hatta şöyle demek daha doğru gizemli birinin peşinde. Annesinin hediye ettiği defter bu gizemi çözme ve bir yazar olma yolunda onun sırdaşı olacak. Bu macerada yalnız…
Küçük sesler çıkaran şeyler, eriyen şeyler, ışık saçan şeyler, güzel kokan şeyler,… Kısacası şeyler… Her gün rastladığımız, kullandığımız, farkında olmaksızın geçip gittiğimiz irili ufaklı pekçok şey. Sayfalarda dolaşırken istemsizce örnekler dökülüyor dilimden… Açılan şeyler:kapı Güzel kokan şeyler: bebek Işık saçan şeyler: yıldırım Kıstıran şeyler: çamaşır askısı (tecrübeyle sabit, çok fena😬) Çizgili şeyler: zebra kek🤤 Hızlı…
Kışa veda edemeyenlerde bugün💙 Kış konulu kitapları toplu halde paylaşıp zengin kalkışı mı yapsak😅 Bizim oralarda böyle bir deyiş var. Duymuş muydunuz? “Bu Kış Kimse Üşümeyecek” karın tüm soğuğuna rağmen sıcacık bir hikâye. Arkadaşlığı, yardımlaşmayı, paylaşmayı, fedakârlığı anlatıyor. Çizimlerin tatlılığını da unutmayalım😊 Kış mevsimi elbet bitecek ama kitaptaki fırtınalara benzer türlü zorluklarla karşılaşmaya devam edeceğiz.…