Pekii, siz bugün bir kova doldurdunuz mu? Görünmez Bir Kova Herkesin görünmez bir kovası olduğunu ve bu kovanın içinde de kendisi hakkındaki iyi duygu ve düşüncelerinin olduğunu düşünün. Bu kova nasıl dolar? Bu kovayı doldurmak için neler yapabiliriz? Başkalarının kovasını da doldurabilir miyiz? Çocuklarımıza olan sevgimizi farklı şekilde gösteriyoruz. Sarılıyoruz, öpüyoruz, şarkılar söylüyor,…
Jana Mohr Lone’nin Filozof Çocuk kitabı, yazarın yıllar önce 5 yaşındaki oğluna okuduğu Arnold Lobel’in Kurbağa ve Murbağa serisin bir kitabındaki bir hikayeden yola çıkarak yaptıkları felsefe sohbetiyle başlıyor. Çocuk sorular soruyor. Annesi ise sorunun cevabını vermekten ziyade cevabı birlikte arayabilecekleri yeni sorular sorarak çocuğuyla birlikte bir keşif yolculuğuna çıkmalarını sağlıyor. Okuyucu olarak güzel bir sohbete…
“Arkadaşlarım bir çok kez, onları ağaca çıkarmamı istediler, ama hiçbir zaman bunu yapmadım. Kiraz ağacına, büyüyünce Corinna’yı tırmandıracağım bir tek; dedemin bana öğrettiği her şeyi ben de ona öğreteceğim. Bunu bir kez rüyamda gördüm; Corinna’yla birlikte dalların üzerinde takla atıyorduk; kiraz ağacı sarsılıp duruyordu, sanki gülüyordu. Evet, bu yalnızca bir rüyaydı; ama madem ağaçlar nefes…
““Ben kuş çizmeyi bilmiyorum ki.”, çocuklarla sanat atölyeleri yaparken çok sık karşılaştığım ve elimi kolumu bağlayan bir ifadeydi. Benim düşüncemde sanatçı, kuşu en iyi çizebilen değil, kendi kuşunu en iyi çizendi. Çocukluk her bireyin sanata en yakın olduğu dönemse eğer, her çocuk doğal olarak özgündü. Öyleyse her çocuk kendi kuşunu çizebilirdi.” diyor yazar. Ne kadar…
“Hasret, dediler, kalbimizde yaşar. Ama Max, bunu çok daha iyi biliyordu: Vücudu milyarlarca hücreden oluşuyordu ve bu hücrelerin her biri canını yaktığına göre, bu bir tek şu anlama gelebilirdi: Hasret, içinde herşeyi sarmıştı.. Ve eğer ruhu da hücrelerden oluşuyorsa, o zaman gayet tabii hasret oraya da yerleşirdi; çünkü Max’ın her yanını tam anlamıyla kaplamıştı.” Kitabı…