Yağmurdan biraz önce😉😍
Ahmet Büke’nin dilini, üslûbunu, aile samimiliğini, mahalle sıcaklığını çok seviyorum. Çocuk, gençlik ve yetişkin edebiyatına dair yazdığı kitaplardan okuduklarımız “Eyvah Babam Şiir Yazıyor”, “Annemle Uzayda”, “Gökçen’in Yolu”, “Mevzumuz Derin” ve “Gizli Sevenler Cemiyeti”. Bir de Kafa Çocuk Bilim Dergisi’ndeki hikayeleri var😊
“Paspas Tepemde Kapiş Paçamda”, “Zeynolu Kitaplar” dizisinden. Ahmet Büke aynı zamanda bir baba. Bir kızı var, Zeynep. Bu dizide, aslında diğer kitaplarında da baba olmaya dair göndermeler var. Çocuk kitapları nahif ve eğlenceli. Ama diğerleri ruha, kalbe, duygulara ailevi ve toplumsal ilişkilerdeki zorluklara, yaralara dokunuyor, en derinden.
Ahmet Büke’nin diğer hikayelerinde olduğu gibi olaylar evde başlıyor ve mahalleye sıçrıyor. Burada biraz daha ufak çapta gerçi😉 Yine son paylaşımlarımda olduğu gibi hikaye doğa ile içiçe. Akasya ağaçları, hayvanlar.. Biraz farklı bir boyutta ama😉 Oldukça sevimli ve eğlenceli bir şekilde diyebilirim.
Zeynep uyandığında göğsünde bir ağırlık hisseder. Kedisi Paspas, adı üstünde😄, çöreklenmiştir oraya. Bununla kalsa iyi. Bir de saçlarına pençelerini atmasın mı?
Aman, aman! Koparmak imkansız. Napsın, Zeynep de yılın modası doğaya dönüş temalı şapkasıyla dışarı çıkar😄 Komşu teyze şok tabii😄 Lakin ufak bir sorun var. Bakkalın ordan gelen bir “Gırrr!” sesi. Eyvah! Kapiş bu. Ve nasıl desem Paspas’la araları pek iyi değil sanırım.
Sonrası tam bir karmaşa! Zeynep’in yardımına akasya ağacı koşuyor. Yani koşuyor derken😄 Aslında Zeynep ona koşuyor😉 Hemen bir dalına atlıyor. Aşağıda havlayan Kapiş, yukarıda küçük dallar, dikenler.
Zeynep pek de konforlu değil ortam sayılmaz diye düşünürken bir kuş yuvası, siyah gözleriyle bakan yavru kuşlar, üzerine Paspas’ın miyavlamasıyla koruma içgüdüsüyle oraya üşüşen kargalar! Aşağıda da Kapiş var biliyorsunuz. Birkaç ünlü deyimimiz aklıma geliyor ama neyse😅
Tam “Herşey bitti galiba,” diye düşünürken tanıdık bir ses. Zeynep’in babası. “Zeyno, ne yapıyorsun orada kızım?” diye sorar. Zeynep’in hali malum, yalnız yaşadıkları uzun hikaye. Yani bunun için hiç mi hiç zamanı yok!
Sonra neler olur neler😅 Okumalısınız👌
”Paspas Tepemde Kapiş Paçamda”, Ahmet Büke’nin kaleminden, Merve Atılgan’ın çizimleriyle ve Günışığı Kitaplığı’ndan.