Yağmur ormanları sizi de çok etkiler mi? Kocaman ağaçlar, rengarenk bitkiler ve müthiş çeşitlilikte hayvanlar. Hayranım😇 “Tropik Yağmur Ormanı” iki başlıktan oluşuyor. Bataklıklar ve Yağmur Ormanı. Bataklıklarla başlayan yaşam alanı ormana doğru ilerledikçe farklılaşıyor. Her bölüm alt başlıklarıyla daha da ayrıntılandırılarak anlatılıyor. Hepsinin bitki örtüsüne ve orada hangi hayvanların yaşadığına dair bilgiler veriliyor. İki yana…
Vücudumuz bir sanat harikası😊 Okudukça, öğrendikçe hayranlığım daha da artıyor😍 “Uncover the Human Body” ve “Inside Human Body” sistemler üzerinden oldukça ayrıntılı bir şekilde inceliyor insan vücudunu. İlk kitaptaki üç boyutlu olma özelliği ve ikinci kitapta açılan, büyüyen sayfalar hem ilgiyi canlı tutuyor hem de öğrenmeyi kolaylaştırıyor. “Body Battles” eğlenceli diliyle vücudumuz doğal korunma mekanizmalarını…
Uçsuz bucaksız evrende, Carl Sagan’ın deyimiyle o küçük mavi noktada yaşıyoruz. Ama ufkumuz büyük. Asırlar öncesinden beri hep göğe bakmış insanlar. Sormuş, sorgulamış, aramış, bulmuş. Dünya bir öküzün boynuzları üzerindedir, inanışından nerelere gelmişiz zaman içinde. Nerelere gideceğimiz ise beni müthiş heyecanlandırıyor. O yüzden de uzay, galaksiler, gezegenler, yıldızlar -ve daha da fazlası elbette- konusunda çocukların…
Kurgu dışı çocuk kitaplarından çok sevdiğimiz bir seçki daha😍 “Böyle Bir Kuyrukla Ne Yapardın?”. Hayvanlar burunlarını, kuyruklarını, gözlerini, ağızlarını ve ayaklarını farklı işler için de kullanırlar. Her bölümün başında bazı hayvanların burun-kuyruk-göz-ağız-ayak resimleri verilerek bunlarla ne yapılabileceği soruluyor. Aslında bir taraftan da hangi hayvan olduğu soruluyor diyebilirim. Hemen sonra bu hayvanlar tek tek gösterilerek burun-kuyruk-göz-ağız-ayakları ile…
Bazen bir söz hayatımızı nasıl da değiştirir💗 Hatta bence bu söyleyen kişi için de geçerli. Üstelik bir de sinerji durumu var. Hele ki sözler sihirliyse.. Bir de kelebek etkisini hesaba katarsak.. Sonucu ve tesirini hayal etmek güç😍 “Sihirli Sözler”e bayıldık😇 Ailecek okuduk, üzerine sohbet ettik. Kendi sihirli sözlerimizi bulduk. Öyle tatlı şeyler çıktı ki ortaya.…
“Sana meşe ağacının şarkısını söyleyeyim mi?” diye sordum. Ses vermedi, yine de söyledim. Orman olmayı düşlersen ancak, Gerçeğe dönüşür orman olmak. Ama yanlızlığı seçersen eğer Ne orman kalır geriye ne düşler.” Kentin ortasındaki bir avuç topraktan kocaman bir orman olmaya yolculuk. Kök salmak, toprağın altındaki zenginliği keşfetmek, büyümek, yeşil yaprakların tırtıla evsahipliği etmesi, tırtılın kanatlı…
Herkese merhaba🤗 Kurgu dışı çocuk kitaplarıyla ilgili paylaşım yapmak bir süredir aklımdaydı. Geçtiğimiz hafta bu türde birkaç güzel kitap daha okuyunca ertelemek istemedim. O zamaan, başlıyoruumm😉 İlk kitap, çok, çok beğendiğim “Atlas”. Duyurusu yapıldığında hayallerimi süslemeye başlamıştı. Elime aldığımda ise hayallerimin de ötesinde olduğunu anlayıp mest olmuştum. Boyutu, pastel tonları, çizimler, ayrıntılar, açıklamalar.. Kıtaları sırayla…
“Hasret, dediler, kalbimizde yaşar. Ama Max, bunu çok daha iyi biliyordu: Vücudu milyarlarca hücreden oluşuyordu ve bu hücrelerin her biri canını yaktığına göre, bu bir tek şu anlama gelebilirdi: Hasret, içinde herşeyi sarmıştı.. Ve eğer ruhu da hücrelerden oluşuyorsa, o zaman gayet tabii hasret oraya da yerleşirdi; çünkü Max’ın her yanını tam anlamıyla kaplamıştı.” Kitabı…
“Babam Yanımdayken”.. Öyle naif ki.. Çizimler, renkler, cümleler.. Sarıp sarmalıyor.. O minik kız çocuğu siz oluveriyorsunuz sanki.. Sonra cümleler, hatıralar, hayaller karışıyor.. Her ayrıntıya ayrı bir duygu gizlenmiş.. Sevgi, şefkat, arkadaşlık, dostluk, güven, özlem, fedakarlık,.. Bunu fark edince daha bir dikkatle bakıyorsunuz.. İnceden bir sızı bazen.. Belki geçmişe özlem, yeniden çocuk olabilmeye.. Belki “şu an”…
“Arkadaşlarım bir çok kez, onları ağaca çıkarmamı istediler, ama hiçbir zaman bunu yapmadım. Kiraz ağacına, büyüyünce Corinna’yı tırmandıracağım bir tek; dedemin bana öğrettiği her şeyi ben de ona öğreteceğim. Bunu bir kez rüyamda gördüm; Corinna’yla birlikte dalların üzerinde takla atıyorduk; kiraz ağacı sarsılıp duruyordu, sanki gülüyordu. Evet, bu yalnızca bir rüyaydı; ama madem ağaçlar nefes…