”Farmer Brown’un bir çiftliği var Çiftliğinde inekleri var” Yalnız bu ineklerden gelen sesler “Tıkır, tıkır, möö”. İnekler, ahırdaki eski daktiloyu bulmuşlar. Bununla kalsalar iyi. Bir sabah, Farmer Brown ahırın kapısında bir not bulur! Ahır geceleri çok soğuk olduğu için elektrikli battaniye istiyormuş inekler. Daha neler! Farmer Brown reddetmiş tabi. Ama sonrası daha fena olmuş. İnekler…
Hem okuduk, hem güldük. Daha önce bu kitabı okuduğumuzda sonrasında ”read aloud” olarak da izlemiştik. Çok eğlenceli. Kitabın sayfalarından birkaçı aşağıda. Anlatım, çizimler, espriler, sonunda çıkarılan ders süper. Yaşlı teyze sırayla bir sinek, örümcek, kuş, kedi, köpek ve inek yer-yutar. Sonra sırayla bir öncekini yemesi için bir sonrakini yutar. En son bir de at yutmaya çalışınca…
Eray’ın yaşadığı şehir betondan ibaret. Renksiz, solgun.. Eray bu ortamdan uzaklaşmak istediğinde gittiği çok özel bir yer var. Şehirdeki son ağaç. Ağaca tırmandığı anda herşeyi unutur adeta. Sadece o ve ağaç.. Kollarını gökyüzüne doğru açar, gözlerini kapatır ve rüzgarı hisseder. Sonra bir gün çok kötü bir şey olur. Şehirdeki son ağacı da keserler. Eray’ın içinde…
Önce Hayal Gece postasıı! Tatlı, eğlenceli, hayal kurmalı, sürprizli, bi de üstüne bol bol düşündüren, hele de eyleme geçiren bir kitapla karşılaşınca dayanamadım. Bir kez okuduk. İki kez de dinledik. Hatta bir de uyku öncesi istedi. Hikayemizin kahramanı Josef. Ve Josef’le birlikte tüm sülalesi. Nasıl mı? Josef aile geleneğini devam ettiren bir terzi. Çocukluk, çıraklık,…
Minik Balina Çook kalabalık bir ailede yaşamak nasıldır hiç düşündünüz mü? Ne babanızın ormana götürecek vakti vardır ne annenizin masal anlatacak vakti. Üzücü değil mi? Gigi, turuncu balıklarla dolu böyle bir ailede yaşıyor. Ve kendini hiç özel hissetmiyor. En yakın arkadaşı hatta annesi bile onu başka balıklarla karıştırıyor. Gigi bu minik ve turuncu balık olma…
Sessizliğin Şarkısı Sen ne tatlı bir kitapsın. Farkındalık, özfarkındalık üzerine okuduğum çocuk kitaplarının içinde yerin hep ayrı olacak. Mirko, annesiyle otobüs durağında beklemektedir. Etrafındaki herkes elindeki cep telefonundan yükselen ışığa hapsolmuş gibidir. Mirko annesine sıkıldığını söyler. Annesi öyle güzel kılavuzluk yapar ki ona. Şehir sükûna erdiğinde ertafına kulak vermeyi salık verir. Günün gürültüsünde duyamayacağımız ne…
Güneş Sistemi’nden dünyamıza doğru yaklaşıyoruz. Biraz daha, biraz daha. Vee bir ağaç. Kırmızı, lezzetli elmalarla dolu bir ağaç görüyoruz. Ağacın altında da elma hayali kuran hayvanlar. Bu hayallerden sonra her birinin elmalara nasıl ulaşırım konulu düşüncelerine konuk oluyoruz. Fil hortumunu uzatsa, kurbağa zıplasa, kirpi şişirdiği balonlarla havalansa, geyik de merdivenle tırmansa olacak bu iş sanki.…
Yeni yılın ilk postası. 2019’un hediyesiydi bana ağaçlar. Kırsal Çevre Derneği‘nin gönüllü güzel üyelerinden Dendroloji Okulu, Bozkır Ekolojisi Okulu ve Orman Ekolojisi Okulu kapsamında çok kıymetli eğitimler aldım. Bakış açım öyle farklılaştı ki. Ağaçlara, doğaya olan sevgim, ilgim, merakım, heyecanım kat kat arttı. Bu süreçte tanıştım Peter Wohlleben ile. Konuşmalarını, röportajlarını dinledim. Anlattığı herşeye hayran kaldım. Sonra bir…
Çook severek okuduğumuz “Çorbamda Zürafa Var”ın yazarından (aynı zamanda çizerinden?) süpper bir hikaye. Bayıldık. Harika ayrıntılar ve espriler var. Minik ne kadarını anladı bilmiyorum (Çok fazla açıklama yapınca okuma-anlama sekteye uğruyor. Her yeni okuyuşumuzda farklı ayrıntıların onun dikkatini çekeceğine inanıyorum.) ama ben çok eğlendim. Bizim tırtıl diğer tırtılları ağaca tırmanırken görünce soruyor ne yaptıklarını. “Metamorfoza…
Bizim kedi dünyayı boydan boya dolaşmaya karar vermiş. Neler görmüş neler? Bu kısım tekir kedimize kalsın. Onu görenlere odaklanalım biz. Hatta onu nasıl gördüklerine. Pisi bıyıkları, kulakları ve patileriyle hepi topu bir tekir bizimkisi. Bir tilkinin gözünde nasıldır sizce? Tombul mu tombul. Köpeğin bakış açısıyla, sıskaa, tipsiiz. Balık için buğulu, korkutucu sarı gözler. Suyun altından…